
اسم های خداوند در اسلام به ” اسماء الحسنی ” یا ” نام های نیکوی خداوند ” معروف اند .
این اسامی به طور معمول در قرآن کریم و حدیث ها ذکر شده اند که هر کدام ویژگی خاصی از ذات و صفات الهی را بیان می کنند و به مسلمانان کمک می کنند تا خداوند را بهتر بشناسند و از ویژگی های مختلف او آگاه شوند .
لیست اسماء الحسنی و معانی
- الله : خدای یگانه و معبود مطلق
- الرحمن : بخشندهی بسیار
- الرحیم : مهربان همیشگی
- الملک : فرمانروای جهان
- القدوس : پاک و منزّه از هر نقص
- السلام : منبع صلح و سلامتی
- المؤمن : امنبخش و پناهدهنده
- المهیمن : نگهبان و مراقب
- العزیز : شکستناپذیر و قدرتمند
- الجبار : توانای اصلاحکننده
- المتكبر : بزرگمنش و برتر
- الخالق : آفریدگار و خالق هستی
- البارئ : ایجادگر بدون نقص
- المصور : صورتگر موجودات
- الغفار : بسیار آمرزنده
- القهار : قهرکننده و غالب
- الوهاب : بخشنده ی بی پایان
- الرزاق : روزیدهندهی مخلوقات
- الفتاح : گشایندهی رحمتها
- العلیم : دانای مطلق
- القابض : قبضکنندهی نعمتها
- الباسط : گسترانندهی نعمتها
- الخافض : پایینآورندهی متکبران
- الرافع : بلندکنندهی مقام نیکان
- المعز : عزیزکنندهی بندگان
- المذل : خوارکنندهی ظالمان
- السميع : شنوای همهچیز
- البصیر : بینای کامل
- الحكم : داور و حکمفرما
- العدل : عادل مطلق
- اللطیف : مهربان و دقیق
- الخبیر : آگاه از پنهانیها
- الحلیم : بردبار و شکیبا
- العظیم : بزرگ و با عظمت
- الغفور : بسیار آمرزنده
- الشكور : قدردان عمل بندگان
- العلی : بلندمرتبه
- الكبیر : بزرگ و برتر
- الحفیظ : نگهبان و حافظ
- المقیت : روزیرسان و پشتیبان
- الحسیب : حسابگر و کافی
- الجلیل : صاحب جلال و بزرگی
- الكریم : کریم و بخشنده
- الرقيب : مراقب و ناظر
- المجیب : پاسخدهندهی دعاها
- الواسع : وسیع در رحمت و علم
- الحكیم : حکیم و دانا
- الودود : بسیار دوستدار
- المجید : باشکوه و بلندمرتبه
- الباعث : زندهکنندهی مردگان
- الشهید : شاهد همهچیز
- الحق : حقیقت مطلق
- الوكیل : کارساز و مدبر
- القوي : قدرتمند و توانا
- المتين : محکم و استوار
- الولی : دوست و یاور
- الحمید : شایستهی ستایش
- المحصی : شمارندهی همهچیز
- المبدئ : آغازکنندهی خلقت
- المعید : بازگردانندهی خلقت
- المحیی : زندهکننده
- الممیت : میراننده
- الحی : زنده و پایدار
- القیوم : قائم به ذات و برپادارنده
- الواجد : پیداکنندهی هر چیز
- الماجد : باشکوه و صاحب بزرگی
- الواحد : یگانه و بیهمتا
- الاحد : یکتای مطلق
- الصمد : بینیاز و نیازآور
- القادر : توانا و قدرتمند
- المقتدر : قدرتبخش مطلق
- المقدم : پیشاندازنده
- المؤخر : پساندازنده
- الأول : اولین و بیابتدا
- الأخر : آخرین و بیانتها
- الظاهر : آشکار و نمایان
- الباطن : پنهان و غیب
- الوالی : حاکم و مدبر
- المتعالی : بلندمرتبه و والا
- البر : نیکوکار و مهربان
- التواب : بسیار توبهپذیر
- المنتقم : انتقامگیرندهی ظالمان
- العفو : بخشندهی خطاکاران
- الرؤوف : بسیار مهربان
- مالك الملك : مالک همه چیز
- ذو الجلال والإكرام : صاحب جلال و کرامت
- المقسط : عادل و دادگر
- الجامع : جمعکنندهی پراکندگیها
- الغني – بینیاز مطلق
- المغني : بینیازکننده
- المانع : بازدارنده
- الضار : زیانآور (برای حکمت)
- النافع : سودآور و نیکو
- النور : منبع نور و روشنایی
- الهادي : هدایتکننده
- البديع : بیمانند و خالق نخستین
- الباقي : جاودانه
- الوارث : میراثدار همه چیز
- الرشید : راهنمای حکیم
- الصبور : بسیار بردبار
چرا به این نام ها ” اسماء الحسنی ” گفته میشود ؟
واژه « الحسنی » به معنای زیبا ترین و نیکو ترین است ، این نام ها بیانگر زیبایی بی نهایت خداوند از لحاظ صفات و افعالش هستند .
قرآن کریم در آیه ای به اهمیت این اسماء اشاره کرده است :
« وَ لِلَّهِ الأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها »
( سوره اعراف ، آیه 180 )
ترجمه : و خداوند دارای زیبا ترین نام هاست ، پس او را با آن نام ها بخوانید
« وَ لِلَّهِ الأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها »
( سوره اعراف ، آیه 180 )
ترجمه : و خداوند دارای زیبا ترین نام هاست ، پس او را با آن نام ها بخوانید
کاربرد اسماء الحسنی
- دعا و نیایش :
مسلمانان در هنگام دعا ، این نام ها را برای توسل و ارتباط با خداوند استفاده می کنند . هر کدام از این اسم ها به صفاتی خاص اشاره دارد که می توان بر اساس نیاز معنوی یا دنیوی از آن استفاده کرد .
برای مثال : اگر به بخشش و مغفرت نیاز باشد : یا غفور ، یا رحیم
اگر هدایت می خواهید : یا هادی - خودسازی و معنویت :
هر یک از این نام ها در کنار دعا ، الگویی برای رفتار و اخلاق فردی است . مثلاً :
العدل ( عادل ) : الهام بخش عدالت در زندگی انسان است .
الحلیم ( بردبار ) :ما را به صبر و تحمل دعوت می کند . - درک عظمت خداوند :
این اسماء انسان را به تفکر در صفات خداوند و شناخت بیشتر او دعوت میکند .
بهعنوان مثال ، الخالق ( آفریدگار ) ما را به تفکر در خلقت و عظمت آفرینش وادار می کند .