روز جهانی غذا – 16 اکتبر

هدف اساسی سازمان فائو ، زدودن فقر و گرسنگی در همه جهان است . جهت گیری و اولویت های این سازمان ، ثمره بیش از شصت سال مطالعه و تجربه است . از آنجا که فقر و گرسنگی با یکدیگر در ارتباط هستند ، فائو هدف خود را تأمین غذا برای همگان می داند .

بیست و چهارم مهر ماه ، برابر با شانزدهم اکتبر ، سالروز جهانی غذاست . این روز به افتخار تاسیس سازمان فائو در سال ۱۹۴۵ نامگذاری شده و در سراسر جهان گرامی داشته می‌شود . در این روز ، سازمان های بین المللی ، به منظور برقراری روابط در زمینه کشاورزی و زمینه سازی برای جلوگیری از فقر و گرسنگی و نابودی محیط زیست، تلاش می کنند . استفاده از تجربیات ، نحوه تغذیه ، انتقال فن آوری از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه ، موجب رونق و پیشرفت در صنعت مواد غذایی در ملل جهان سوم می شود . روز جهانی غذا ، تلنگری برای بیداری وجدان های به خواب رفته و روز هم دردی با گرسنگانی است که از ابتدایی ترین حق زندگی ، یعنی غذا محرومند .

فائو یا سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد

فائو یا سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد از سازمان‌های بین‌المللی است که در زمینهٔ توسعهٔ کشاورزی فعالیت دارد . سازمان فائو در سال ۱۹۴۵ توسط ۴۴ کشور عضو سازمان ملل متحد تأسیس شد . این سازمان از مرکز فائو و از طریق شبکه جهانی بالغ بر حدود 90 اداره برای گسترش و مدرنیزه کردن کشاورزی ، جنگلداری ، شیلات و تأمین غذای مناسب برای همگان ، به کشورهای در حال توسعه کمک می‌کند .

هدف سازمان فائو ، بالا بردن سطح زندگی و بهبود تغذیه مردم جهان ، توزیع مناسب مواد غذایی در مناطق مختلف جهان و ایجاد امنیت غذایی است . مبارزه با سوءتغذیه با ارائه اطلاعات لازم به کشورهای مختلف ; از دیگر اهداف فائو افزایش بازدهی کشاورزی و سطح تغذیه در جهان است . مقر این سازمان واقع در شهر رم در کشور ایتالیا است .

فائو به اعضایش شامل اتحادیه ارو‍پا و ۱۸۳ کشور خدماتی ارئه می‌دهد . در این راه با هزاران همراه در سرتاسر جهان ، از سازمان‌های جامعه مدنی مانند گروه‌های کشاورزان و سازمان‌های بشر دوستانه تا دیگر موسسات ملل متحد ، بانک‌های توسعه و بخش خصوصی ، همکاری می‌کند .

اهداف اصلی فائو

1- مساعدت به کشورهای در حال توسعه با در اختیار گذاشتن امکانات فنی .

2- کمک به دولت‌ها در جهت تعیین خط مشی و مشاوره در برنامه ریزی .

3- جمع‌آوری، بررسی و انتشار اطلاعات .

4- فعالیت به عنوان محلی برای تبادل نظر و گردهمایی ملت‌های فقیر و غنی با شرایط برابر .

غذا ، نیاز اولیه بشر

غذا ، از ابتدایی ترین نیازهای انسانی و بلکه تمام موجودات زنده است و نقش اساسی آن ، انکار ناشدنی است . اشباع غریزه گرسنگی ، از آغازین روز آفرینش تاکنون ، همراه آدمی بوده است . به طوری که می توان گفت پیشرفت های شگفت انسان در عرصه صنعت و کشاورزی ، مدیون پاسخ به همین غریزه ساده و ابتدایی است . در قرآن نیز به این نیاز بدنی انسان توجه و نام برخی از سوره ها با خوراکی ها شروع می شود . در برخی آیات ، گاه به خواص برخی خوردنی ها اشاره شده ; و در برخی دیگر ، به حیواناتی که سازنده خوردنی های مناسب و مطبوع آدمی است ، اشاره گردیده است .

غذا ، جای گزینی برای دارو

برای درمان یا پیش گیری از بیماری های مزمن و ناتوان کننده بدن ، به مصرف دارو نیاز نیست . پزشکان می گویند برای پیش گیری و حتی درمان بیماری ها ، می توان از انواع مواد غذایی بهره برد . در مواد غذایی که روزانه مصرف می کنیم ، هزاران خاصیت دارویی وجود دارد ; که می تواند در درمان و پیش گیری از بیماری ها مؤثر باشد . اگر چه نمی توان غذا را به طور کامل جایگزین دارو کرد ، ولی غذاها می توانند سطح سلامت ما را بهبود بخشند و در پیش گیری از بیماری ها نقش داشته باشند . غذا همچنین می تواند در کنار دارو ، روند درمان را سرعت بخشد .

بهداشت مواد غذایی

بهداشت مواد غذایی ، مسئله بسیار شایان توجهی در علم تغذیه به شمار می آید . در کنار نوع استفاده و چگونگی بهره گیری از مواد غذایی ، رعایت بهداشت در مصرف و نگه داری غذا نیز اهمیت خاصی دارد .

از مهم ترین اقدامات بهداشتی هر جامعه ـ که بخش عمده آن سلامت و ایمن سازی از بیماری هاست ـ دست یابی به موفقیت هایی در زمینه بهداشت تغذیه است . تأمین مواد غذایی سالم و متناسب ، برنامه ریزی برای بهبود وضع تغذیه ، آموزش های لازم در زمینه مسائل غذایی و پیش گیری از سوء تغذیه ، اموری هستند که نقش تعیین کننده ای در بهداشت فردی و اجتماعی و سلامت افراد جامعه دارند .

سوء تغذیه و گرسنگی

در قرن حاضر ، سوء تغذیه ، در بیشتر جوامع ، به ویژه کشورهای جهان سوم ، بحرانی جدی به شمار می آید . سوء تغذیه یا به عبارتی هرگونه انحراف از تغذیه طبیعی که موجب عدم دسترسی بدن به مواد اصلی و اساسی غذایی می شود یکی از دلایل مهم بیماری های جسمانی و روانی است . فقر ، یکی از عمده ترین علل سوء تغذیه در جهان است .

مشغولیت ذهنی هشتاد درصد از مردم جهان ، دست یابی به غذاست . با آلودگی و تخریب محیط زیست ، مسائل گوناگونی به وجود می آید که در کاهش منابع غذایی جهان مؤثر است . گرما و خشکسالی ، فرسایش خاک ، کاهش نزولات جوی ، بارش باران های اسیدی و سیاست های ستمگرانه بعضی از کشورهای قدرتمند در برابر کشورهای در حال توسعه ، از عوامل گرسنگی و سوء تغذیه مردم جهان به شمار می آیند .