«لویی بریل» (Louis Braille) در روز چهارم ژانویۀ سال ۱۸۰۹ میلادی زاده شد و در پاریس پرورش.یافت. او که از همان اوان کودکى نابینا شده بود، برخلاف معمول آن زمان که کم تر کسی به آموزش نابینایان توجه داشت، با بهرهگیری از تلاشهای پیگیرانه، توانست خط عادی را به صورت برجسته بیاموزد و مانند همسالان خود بخواند و بنویسد. بریل در طول تحصیلات خود به این نتیجه رسید که خواندن و نوشتن به خط عادی برای نابینایان مشکل است. این بود که با کوششی شبانهروزى، توانست در شانزدهسالگی خطی اختراع کند که هماکنون پایۀ سواد صدهاهزار نابینا در سراسر جهان است.
بنا بر آمار یونسکو، دوازدهمیلیون انسان در سراسر جهان نابینا هستند که متأسفانه فقط حدود پنج درصد آنها با خط بریل آشنایی دارند. بیش از یکصد و هشتاد سال از اختراع خط بریل میگذرد، ولی هنوز عدۀ بسیاری هستند که خط نابینایان را بینالمللی تصور مىکنند. آنها در مقایسه با ناشنوایان، که دارای یک زبان اشاره مانند زبانی بینالمللی هستند، خط نابیناییان را هم بینالمللی مىپندارند. بریل خط خود را بر پایۀ شکلهای مختلفی بنا کرده است که از ترکیب یک تا شش نقطه تشکیل مىشود. به این ترتیب، الفبای هر خطی، خواه لاتین، عربی یا چینى با قراردادهای مشخص هر خط، کدگذاری مىشود. برای نمونه، پنج نقطه که سه ضلع یک مستطیل را تشکیل میدهند، در خط فارسی با«صاد» و در خط لاتین با «و» و در زمینۀ تجاری با علامت «&» مشخص میگردد. افسوس که تا لویی بریل زنده بود، دست اندر کاران آموزش نابینایان، خط او را معتبر نشمردند و فقط سی سال پس از مرگ او بود که اختراع بیمانندش در سراسر جهان به رسمیت شناخته شد.