تاریخچه
اولین بار سازمان نواحی صنعتی، در ۲۱ مرداد سال ۱۳۴۳ به منظور برنامه ریزی و اجرای طرح های مربوط به نواحی صنعتی کشور تاسیس شد و پس از آن در سال ۱۳۴۷ سازمان صنایع کوچک و نواحی صنعتی ایران با هدف توسعه صنایع کوچک و بهبود وضع آن و کمک به سرمایه گذاران مربوط شکل گرفت.
پس از چندین مرحله تغییر نام و اصلاح اساسنامه در نهایت سال ۱۳۸۴ سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران مشغول خدمت رسانی به صنایع کشور و به طور خاص صنایع کوچک و متوسط شده است.
اهمیت صنایع کوچک
گفتنی است، با توجه به اینکه بخش عمده ای از واحدهای مستقر در شهرک ها و نواحی صنعتی، صنایع کوچک محسوب می شوند، حمایت از بنگاه های تولیدی کوچک از طریق اعطای تسهیلات مالی، برگزاری دوره های آموزشی، اجرای تورهای صنعتی، اعزام هیئت های تجاری و صنعتی به نمایشگاه های داخلی و خارجی از جمله مهمترین برنامه ها و اولویت ها باید باشد.
در حال حاضر صنایع کوچک و متوسط بیش از ۹۶ درصد صنایع کل کشور و حدود ۵۰ درصد از اشتغال کشور را در برگرفته و حمایت از صنعتگران و کارآفرینان شاغل در صنایع مذکور به نحوی حمایت از ایجاد اشتغال صنعتی پایدار و گسترش عدالت اجتماعی در همه مناطق به ویژه مناطق محروم و کمتر توسعه یافته است.
در عصر توسعه نقش آفرینی صنایع کوچک قرار داریم، یک چهارم اشتغال کل جهان و یک سوم مجموع سرمایه گذاری ها در صنایع کوچک است. صنایع کوچک با توجه به سرمایه اولیه پایینی که نیاز دارد، فشار مالی سنگینی به دولت وارد نمی کند اما در مقابل ظرفیت اشتغالزایی بالایی دارد.
امروز سهم صنایع کوچک در ارزش افزوده ایجاد شده کشور رقمی نزدیک به ۱۷ درصد است و تقریبا ۱۸ درصد از کل صادرات را در اختیار خود گرفته اند. اما این ارقام با توجه به نمونه های موفق بین المللی واقعا ناچیز است و باید به گونه ای سیاست گذاری کنیم تا با ایجاد نشاط تولید جایگاه قابل قبولی به آنها اختصاص دهیم.